Dag 9.
Door: Tulpjes
Blijf op de hoogte en volg Tulpjes
26 Juli 2023 | Verenigde Staten, Miami
Dag 9, dinsdag 25 juli 2023.
Vannacht, omstreeks 03:00 uur, werd ik wakker gemaakt door Luuk “ oma, ik heb het zo koud, mag ik bij jullie liggen?”. Natuurlijk jongen, kom er maar bij. Het bed is groot genoeg …….. 1.40cm breed en dat met z’n drieën. Wij hebben in onze camper, zoals eerder vermeldt, de airco zo koud staan dat ook ik het kei koud heb en slaap onder een laken met deken. De kinderen, die om de beurt bij ons slapen in de koof boven de bestuurder, liggen tot nu toe iedere keer alleen onder een laken. Dus verder geslapen met z’n drieën in een bed. We waren om 07:00 uur wakker en toen is Ton begonnen om de verslagen te uploaden omdat dit gisteravond niet lukte ivm gebrek aan internet. Ondertussen zijn Jeroen, Luuk en Stijn gaan midgetgolfen omdat Jeroen dit hen gisteren beloofd had. Diede bleef lekker bij Jelske in de camper. Gelukkig had Jelske goed geslapen onder invloed van de medicatie en het smeermiddel dat geadviseerd was. Jelske vertelde dat zij vannacht doorgeslapen had maar dat de jeuk nu weer op begon te komen. De kids waren helemaal rood en bezweet toen zij terug kwamen van het midgetgolfen omdat het al zo heet buiten was. De kinderen hun dorst gelaafd en omstreeks 11:00 uur zijn wij vertrokken. Eerst richting Subway voor ons ontbijt. Daarna naar de winkel om weer inkopen te doen. Dit maal weer bij de Aldi want die was heel dichtbij. Na het bezoek aan de supermarkt ook nog even een bezoekje aan de slijter voor ons borreltje ‘s avonds. Toen werd het tijd om richting de Keys te gaan rijden.
En voor degene die het niet weten: De Florida Keys zijn een archipel van ongeveer 1700 kleine eilandjes die deel uitmaken van de Amerikaanse staat Florida. Ze strekken zich uit van Miami in het noordoosten naar het zuiden en buigen vervolgens in westelijke richting af. Het laatst bewoonde eiland, Key West, is slecht 150 km van Cuba verwijderd. Na Key West volgen nog de Dry Tortugas, een onbewoonde eilandengroep, die in 1992 tot Dry Tortugas National Park werd verklaard. De Keys bestaan uit koraalrots en eilanden met mangroven. Alle bewoonde Keys zijn met elkaar en het vasteland verbonden via de Overseas Highway, die het begin van U.S. route 1 is. De oorspronkelijke bewoners van de eilanden waren de Calusa- en de Tequestal Indianen. IN 1513 werden de eilanden in kaart gebracht door de Spaanse conquistador Juan Ponce de Leon die ze de naam Los Martires(de martelaren) gaf.
Begin 18e eeuw waren de Keys mogelijk de uitvalsbasis van de Haïtiaanse piraat Black Caesar. In de 19e eeuw werden de eilanden bewoond door wrakduikers. Welke doken naar de schepen die op de route van New Orleans naar de Atlantische Oceaan op de riffen liepen. Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog koos Florida de kant van het zuiden. Bij Key West was een marinebasis gevestigd die in handen van het noorden bleef en daarmee de Keys ook. Begin 20e eeuw werd de Overseas Railroad aangelegd die de eilanden met het vaste land verbonden. Deze spoorlijn werd deels vernietigd in een orkaan in 1935 maar veel van de bruggen zouden later als fundament voor de Overseas Highway dienen. In 1927 werd in Key West de vliegmaatschappij Pan American World Airways opgericht om de post van de VS naar Cuba te vervoeren. In de jaren tachtig ondervond het zuiden van Florida de nodige problemen. Enerzijds was er steeds meer drugssmokkel, wat leidde tot een gewelddadige drugsoorlog in Miami en anderzijds was er illegale immigratie vanuit Cuba. Om immigranten en drugs die via de Keys het land binnenkwamen te onderscheppen zette de douane een controlepost op de Overseas Highway . Volgens de inwoners van de Key West hinderde dit het toerisme en riepen als stunt de onafhankelijke Conchrepubliek uit. Nog elk jaar wordt op 23 april de onafhankelijkheidsdag van deze republiek gevierd. Tot zover mijn lesje geschiedenis. Nu weer over naar de dag van vandaag.
Zoals tot nu toe iedere keer vielen de kinderen tijdens het rijden in slaap. Via de Highway South 1 reden we richting onze eindbestemming Vaca Key. De weg is een lange route waarbij aan weerszijden van de weg water is t.w. De Golf van Mexico en aan de andere kant de Noord Atlantische Oceaan. Het is een schitterende route om te rijden. Rond 14:30 uur kwamen wij aan bij Grassy Key RV park en Resort. Een werkelijk schitterende locatie aan de Golf van Mexico. Het bleek dat de man ons geüpgraded had omdat hij het fijn vond dat er toeristen kwamen van buiten Amerika. Hij had voor ons de beste plaatsen van zijn park n.l. helemaal rondom aan het water gelegen. Werkelijk fantastisch, het zandgedeelte waar de ligstoelen stonden was zelfs helemaal aangeharkt. De eigenaar was een uiterst vriendelijke man van een jaar of 70, die letterlijk zijn rechterhand miste, helemaal gebruind door de zon, tanig en geen grammetje vet. Zijn collega ging ons met een golfkarretje voor en zorgde dat wij helemaal hooked up waren. Nadat wij aangesloten waren zijn Jelske en ik snel de was gaan doen zodat wij voorlopig weer vooruit kunnen. Ondertussen vermaakten de kids zich heerlijk aan het water. Ton had ondertussen onze partytent opgezet zodat je niet in de hete zon lag te verbranden. Op advies van de eigenaar zijn wij om 18:30 uur gaan eten bij SS Wreck en Galley. Het was echt kei lekker, garnalen, tonijn, salades, spare ribs en friet dit alles omlijst met bier en cocktails. De kinderen gedroegen zich voorbeeldig met ieder een eigen digitaal device. De porties waren echter dusdanig groot dat wij 3 doggybags nodig hadden want ‘ weggooien is sund’. Je hoeft hier trouwens niet te vragen om doggybags want zij vragen uit zichzelf hoeveel bags je nodig hebt. Nadat wij onze honger gestild hadden liepen wij terug naar de camper. Ja, wij waren te voet want het was maar 5 minuten lopen, weliswaar langs de snelweg maar aangezien dit de enige weg is was er weinig keus.
Aangekomen bij de campers hebben de kinderen nog heerlijk aan het water gespeeld en waren de volwassen moe maar voldaan. Dan merk je dat het een inspannende 8 dagen is geweest want iedereen is moe, terwijl ik dit verslag nog aan het typen ben(21:30 uur) komt niemand meer terug en als ik ga kijken ligt iedereen moe maar voldaan in bed. Ik zelf ga nog lekker even buiten zitten in de hoop dat de ‘ no see ums’ weg blijven om te genieten van de rust en het geluid van het water en de wind. Het is hier fantastisch. Het weerlicht volop in de horizon maar het blijft vooralsnog droog.
Het park is aan de waterkant voorzien van schitterend blauw licht. Ja, jongens hier waait het inderdaad dus de temperatuur is goed te doen. Dit was weliswaar niet een heel bijzonder verhaal maar aangezien dit een boek moet worden ter herinnering toch ook vandaag verslag gedaan van dag 9 van onze, zoals ik het noem, reis “ memory lane America “ Aangezien het met Jelske beter gaat wordt het morgen zeker gezond weer op met nieuwe avonturen voor ons allen.
PS. Ik ben ondertussen een oorpiercing sieraad kwijt geraakt dus ik zal morgen op zoek moeten naar een winkel die een nieuw sieraad voor mijn oor heeft, want stel dat het gaatje dicht gaat ……… dat is niet handig. O, ja ondertussen zijn wij ergens tijdens deze reis ook de bril van Luuk kwijtgeraakt. Ik hoor jullie denken ‘ hoe dan?’. Geen idee wij weten het ook niet maar kwijt is ie.
-
26 Juli 2023 - 18:18
Diana :
Bril al aan antonius gevraagd? Verder lekker genieten van deze prachtige reis
-
26 Juli 2023 - 21:42
Rosita :
Wauw… wat een mooi avontuur
-
27 Juli 2023 - 13:39
Tante K:
Fijn die geschiedenisles, dat wist ik niet! [e-1f603]
Zo leuk om zo jullie gave reis te kunnen volgen.
En ik hoop dat Jelske niet veel last meer heeft [e-1f48b][e-1f340][e-1f340][e-1f340]
Doe maar eens ff rustig aan, de reis duurt nog even [e-1f609]
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
