Dag 21.
Door: Tulpjes
Blijf op de hoogte en volg Tulpjes
07 Augustus 2023 | Verenigde Staten, Daytona Beach
Dag 21, zondag 6 augustus 2023.
Heerlijk geslapen op deze mooie KOA-camping in Kissimee. Het is vlakbij Cruise America waar wij op zondag 13 augustus onze verblijfplaats van de afgelopen weken weer moeten inleveren. We hebben daarom meteen op deze camping de overnachting van 12 op 13-08 geboekt omdat wij dan voldoende ruimte hebben om onze bagage te ordenen en in te pakken voor de vlucht terwijl de kinderen naar hartelust kunnen zwemmen of in de speeltuin spelen. Maar gelukkig hebben we nog een week te gaan dus voorlopig nog verder genieten van deze unieke vakantie.
Voor Diana met betrekking tot jouw vraag over onze naam. We hebben het dit keer anders gedaan. Onze familienaam is Dijstelbloem, de familienaam van Jeroen en de kleinkinderen is De Turck. Dus eigenlijk Turkse bloemen en dat zijn de tulpen maar gezien de leeftijd van kleintjes gekozen voor het verkleinwoord en derhalve dus De Tulpjes. Een uniek bedenksel van Jeroen, complimenten daarvoor.
Maar nu verder naar vandaag. Het is zondag dus heb ik gebakken eieren met ham gemaakt. Dit ging er bij de groten goed in. De 2 kleinste wilden liever een gebakken klutsei ‘ je weet wel oma zo een waar het wit en geel door elkaar zit en dat je dat niet meer ziet’. Ze houden beiden niet van het eigeel maar door elkaar geklutst dan wel. U vraagt wij draaien. Na het ontbijt ging Jeroen nog zwemmen met de kinderen zodat wij de campers weer enigszins toonbaar en rijklaar konden maken. Om klokslag 11 uur reden van het park af. O, ja vanmorgen ook nog eerst even met Luuk naar de receptie gelopen voor de reservering waarbij hij meteen een ansichtkaart van Florida voor zijn grote vriendin Mara heeft gekocht zodat zij precies kan zien waar hij overal is geweest. Ik vroeg of hij het adres van Mara wist. Luuk zei “ ik weet dat niet oma, want Mara is ook met een camper weg dus ik weet niet waar zij op dit moment is’. Jelske en ik hadden gisteren besloten dat wij heel graag echte western laarzen wilden kopen. Snel een winkel in de buurt uitgezocht en besloten dat wij eerst voor de laarzen gingen shoppen en daarna nog de boodschappen zouden doen bij de Walmart. Zo gezegd zo gedaan. Wij reden naar de BootBarn waar Jeroen de opdracht kreeg om de kids mee te nemen naar een DollarOne winkel zodat wij rustig konden passen. Ton ging met ons mee want hij had van te voren al gezegd dat hij een echte Stetson hoed wilde kopen en die verkochten zij daar ook. Jemig wat een winkel vol western artikelen maar vooral heel veel laarzen, lage, half hoge, hoge. Te kust en te keur. De amerikaanse maten zijn anders dan de Europese maar er stond een voetmeetapparaat dus was het snel duidelijk welke maat we moesten hebben. Het werd voor mij maat 9 en voor Jelske maat 9,5. Jelske had redelijk snel beslist maar ik had gisteravond op hun site een paar zwarte korte laarsjes gezien die ik echt super vond maar die bleken zij niet meer te hebben maar konden ze wel bestellen. Dat gaan we niet doen want je weet niet of het op het eind van de week nog allemaal zal lopen zoals we dan gepland hebben. (Nu nog niet want die planning moeten we nog maken). Uiteraard vond Jelske ook nog super leuke western kinderlaarsjes voor Diede. Dus snel Jeroen gebeld en die kwam met de kids . Hij liet Diede bij ons achter en ging met de jongens in de camper zitten zodat die een filmpje op de Ipad konden kijken en wij alle tijd hadden. We vonden voor Diede een paar geweldig mooie rode lederen western laarsjes met witte stiksels. Ze heeft ze zelf uitgekozen waarbij wij natuurlijk wel enige sturing gaven. Hoewel dit klein lief maar dominant 4-jarig dametje zich niet altijd even goed laat sturen. Kind was helemaal blij met haar laarsjes en wilde deze, ondanks de hitte, meteen aanhouden. Ik had zelf inmiddels een paar half hoge naturel kleurige western laarzen maar ook nog een paar lage zwarte met print. De keuze werd moeilijk. Beiden vind ik echt kei leuk. Toen besloten om beiden te kopen. Ton heeft de nodige hoeden gepast maar of ze waren te groot of te klein maar zijn exacte maat zat er niet tussen. Tevens viel het Ton toch tegen zoals de hoed stond, echt bovenop je hoofd waardoor het niet een geheel wordt met z’n gezicht. Na ongeveer 1 uur hebben wij dus de winkel verlaten met volle tassen. Hierop zijn wij naar de Walmart gereden want er moest nog brood, melk, icecoffee en dergelijke gehaald worden. We werden op het parkeerterrein ingehaald door 2 brandweerauto’s die voor de winkel stopten. Bleek dat de eerste wagen, een kleine soort rode ‘ziekenauto’ maar dan in brandweeruitvoering, iemand op een brancard in de auto laadde. De tweede brandweerauto, een echter grote lang voertuig, stond er achter ter assistentie indien nodig. We hebben een foto gemaakt van het grote voertuig want die is werkelijk heel mooi maar er staat ook een heel bijzonder gedenkplaat op de zijkant. Echt heel indrukwekkend. Ook waren de ‘crocs’ klompen van Luuk kapot en in deze winkel verkopen zij een nepmerk wat net zo goed is. Gelukkig is in elke winkel airco want het was superheet buiten. Aan de kassa werden alle boodschappen weer in de ons inmiddels bekende plastic tasjes gedaan en gingen wij naar buiten. Op dat moment begon het kei hard te waaien, er vielen wat grote druppels en de lucht was donker. We zijn snel naar de campers gelopen en hebben de boodschappen en kinderen ingeladen. Wij zitten goed en wel in de camper en vlak achter ons een klap en meteen een giga donderslag. We schrokken ons wezenloos en ik zat ongeveer recht in mijn stoel. Jeroen stond dwars voor ons en zag dat de bliksem letterlijk achter onze auto terecht kwam en de donder meteen volgde. De bui zat dus echt recht boven ons. Vervolgens begon het te hozen tegen de kleppen van de hel. We zijn uiteraard gaan rijden en hebben zeker een half uur een giga bui gehad die letterijk ‘ out of the blue’ kwam want van te voren was het stralend blauw. Zo snel bollen hier de wolken en daardoor de buien op. Echt te bizar voor woorden hoe verraderlijk dit is. We reden richting Daytona Beach om daar een nieuwe overnachtingsplek te hebben. Jeroen had weer een mooie camping uitgezocht maar we konden niet reserveren want de site werkte niet en we konden niet bellen omdat zij op zondag gesloten waren. Dan maar op goed geluk daarheen gereden, de schoolvakanties voor de Amerikanen zijn voorbij en de camping is groot. Na ongeveer 1 uur gereden te hebben kwamen we aan op genoemde locatie. Echter …….. deze had geen vrije plaatsen meer. Dus gekeken wat de andere camping was en toen daarheen gereden want ook die was gesloten. Deze camping zat ongeveer 20 minuten verderop. Is ook geen probleem want hierdoor komen we steeds dichter in de buurt van de plek waar we met dolfijnen kunnen zwemmen. Toen we aankwamen bij deze camping waren er veel beschikbare plaatsen. `Er hangt dan bij de gesloten receptie een lijst met plekken. Je kiest dan je plek uit, je gaat daar staan voor de nacht en de volgende dag komt er iemand langs of je gaat naar de receptie om te betalen. Heel handig werkt dit. We zochten twee plekken bij het zwembad zodat de kids konden gaan zwemmen zodra wij aangesloten waren. Daarheen gereden maar overal vlogen heel grote zwarte viervleugelige insecten echt griezelig gewoon waardoor wij echt de camper niet uitgingen. Vervolgens terug naar de receptie. Daar had je er geen last van. Jelske daar via de telefoon verteld wat er vrij was, Ton en ik daarheen gereden om te kijken over daar minder overlast was van die vliegende gevaartes. Het bleek dat het overal echt verschrikkelijk was. Ik snap nu waarom er zoveel vrije plaatsen waren. Daar wil je helemaal niet zijn. Dus weer terug in de auto voor overleg. Toen vonden we er nog een maar dan moesten wij weer 15 km terug. In de auto kreeg Jelske wel contact met de eigenaresse. Bij haar was de receptie nl. tot 17:00 uur open. Het was inmiddels 16:40 uur. De vrouw had vrije plekken voor ons. Jelske zei dat zij schatte dat wij er net voor 17:00 uur zouden zijn. Klokslag 16:57 uur waren wij op plaats van bestemming en konden we nog echt inchecken. We kregen een goede plek iets verder op de camping en stonden achter elkaar, ene J7-West en de andere J7-Oost. Jeroen en ik gingen met de jongens zwemmen. Jelske ging de tonijnsalade maken. Ton ging even rustig een spelletje doen. Diede wilde niet zwemmen want ze wilde haar nieuwe rode laarsjes aan en paraderen op de camping. Onze diva! Na een klein uurtje zwemmen is Jeroen begonnen met de BBQ aan te steken. Toen bleek dat we het rooster ergens op een camping zijn vergeten. Vermoedelijk de camping waar we naar de kapper zijn geweest. Goede raad is duur, gaan we de BBQ uit laten gaan en het vlees in de camper bereiden of … gaan we kijken of iemand ons een rooster wil lenen. Jeroen besloot voor het laatste. Hij ging samen met Stijn op zoektocht. Ze kwamen al snel terug want de buurman bleek eenzelfde BBQ te hebben en daarnaar gevraagd wilde hij deze wel afstaan voor vanavond. Jeroen zei dat hij een stuk Spareribs zou komen brengen als tegenprestatie. Zodoende konden wij toch verder met onze geplande maaltijd. We hadden bij de Walmart ook heerlijke verse harde broodjes meegenomen. Het was dus weer kei lekker hoewel ik zelf alleen de tonijnsalade heb gegeten want die heb ik de afgelopen 3 weken echt gemist. Tijdens de maaltijd werden wel wel weer lastig gevallen door muggen en werd er ook weer volop met DEET gespoten. Maar we zien morgen wel of het geholpen heeft. Na de maaltijd alle kids weer snel onder de douche en de afwas gedaan. Ton bracht al het afval meteen weg want het trekt echt zoveel insecten aan dat is echt niet te harden. We hadden deze keer geen plattegrond gekregen en wisten dus ook niet hoever het was. Uiteindelijk was Ton ongeveer een half uur kwijt want de dumpster stond helemaal buiten het terrein. En dat in deze nog steeds stikhete avond. Ton kwam dus drijfnat terug van deze voettocht. Hij vertelde dat hij onderweg was aangesproken door een man die zei dat het echt kei ver lopen is is en dat het morgen toch wordt opgehaald bij je standplaats. Ton zei dat dit zoveel insecten aantrekt dat hij het toch weg bracht. Kort daarna kwam er een echtpaar met een cart. Ook zij zeiden hetzelfde en zeiden dat Ton de afvalzakken bij hun op de cart mocht zetten dan zouden zij het wel wegbrengen. Ton hield de eer aan zichzelf en zei ‘ nee, lopen is goed voor mij’ daarbij wijzend naar zijn buik. En niet wetende hoever het precies lopen was. Maar toch fijn dat alle troep die van alles aantrekt, ook al zitten wij zelf binnen, opgeruimd is. Stijn slaapt bij ons en wilde nog een spelletje voor het slapen gaan dus werd dit Dobble Connect. De planning was om samen nog de voorbereidingen voor de rest van de week ter bespreken maar Ton lag er om 22:00 uur in. Even appcontact gehouden met de andere camper. Jeroen appte dat Jelske en de kids ook helemaal buiten westen waren en stelde voor om morgenvroeg plan de campagne te maken voor de rest van de week. Dus is het nu 22:41 uur en voor mijn doen best vroeg als ik hier in de camper het verslag van vandaag vastleg voor het nageslacht en voor mijzelf want zoals Guus al reageerde ‘er gebeurt zoveel dat ik het zelf ook niet meer weet als ik het niet meteen vastleg’. Dus voor nu welterusten en morgen is al dag 22. Time flies when your having fun!
-
07 Augustus 2023 - 17:51
Ger En Edith:
Wat een madammeke, met die laarzen[e-1f923]
jeetje wat een ellende toch met al dat ongedierte! Sterkte hoor!!
-
07 Augustus 2023 - 19:18
Diana :
Ja met gierende banden zou ik zeggen . Geniet nog vd komende week . Wat ben je mooi diede
-
09 Augustus 2023 - 14:01
Hans En Nell:
Wat een “beestenboel”…volgende keer de vlammenwerper mee[e-1f635][e-1f4ab]nog een weekje volhouden…maar dat gaat jullie kanjers wel lukken…geweldig avontuur zo met z’n allen…dat wordt straks afkicken[e-1f64f][e-1f607]
-
09 Augustus 2023 - 23:34
TanteK :
Prachtige laarsjes Diede! [e-1f929][e-1f929]
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
