Dag 22.
Door: Tulpjes
Blijf op de hoogte en volg Tulpjes
09 Augustus 2023 | Verenigde Staten, Saint Augustine
Dag 22, maandag 7 augustus 2023.
We hadden vanmorgen uitgeslapen en dat zijn de kids niet gewend waardoor Luuk om 07:15 uur aan onze deur stond te rammen. Ik met mijn slaaphoofd naar buiten met de vraag of er brand was. Luuk “ nee, oma maar wij willen naar binnen, kan jij een appel schillen?’. Ik weer “ ik lag nog te slapen jongen’. Luuk “ oke maar jij bent altijd al wakker dan ga ik wel naar mama”. Ik dacht nog ‘ hoezo, daar kom je toch vandaan’. Dus toch maar snel uit de veren gegaan en ontbijt gemaakt. Iedereen zijn ontbijt gehad en overleg gevoerd met de groten voor de planning vandaag. We gaan het zwemmen met dolfijnen regelen voor Luuk. Nadat iedereen gedoucht was en de camper afgekoppeld van water, licht en afvoer zijn we klokslag 10:07 uur vertrokken. Het was inmiddels ook al weer super warm. We reden ongeveer 20 minuten en toen kwamen wij bij de dolfijnen uit. De planning was dat Luuk, Jelske en Ton zouden gaan zwemmen met dolfijnen bij Marineland in Saint Augustine. Er was plaats op dinsdag 8 augustus om 09:30 uur. We wilden de reservering maken toen bleek dat Ton te zwaar was en dat Jelske alleen mee mocht als zij al haar sieraden af kon doen. Dat is gezien de piercings niet allemaal mogelijk dus Jelske kon ook niet mee zwemmen. Over gewicht en sieraden had de vorige organisatie met geen woord gerept, maar goed wie baas is bakt koek. Gezien dat ikzelf ook vele piercings heb kon ik ook niet mee dus uiteindelijk heeft Jeroen zich ‘ opgeofferd’ en gaat hij morgen met Luuk zwemmen met dolfijnen. Hij heeft dit in 2012 al in Mexico gedaan maar vond het uiteraard totaal geen straf om dit nog een keer te doen maar nu met zijn eigen zoon. Dus de reserveringen gemaakt voor morgen. Luuk helemaal blij. Vanuit Marineland zijn we doorgereden naar het centrum van St. Augustine om het fort Castillio De San Marcos te bezichtigen. Dit is het oudste stenen fort van de Verenigde Staten en is het enige zeventiende-eeuwse militair gebouw van het land. Ik ga even weer een lesje geschiedenis doen.
In 1513 werd het huidige Florida voor de Spanjaarden toegeëigend door de ontdekkingsreiziger Juan Ponce de León. De plaats St. Augustine werd in 1565 gesticht door Pedro Menéndez de Avilés als basis voor zijn militaire campagnes tegen de Fransen in het gebied. In de zeventiende eeuw werd St. Augustine enkele malen geplunderd door Engelse piraten en door deze dreiging was de bouw van een stenen fortificatie bij de havenplaats noodzakelijk. Er werd begonnen met de bouw van het fort in 1672 in de vorm van een gebastioneerd vestingstelsel en de bouw stond onder leiding van Ignacio Daza. De bouw werd voltooid in 1695.
In 1702 werd het fort voor de allereerste keer belegerd door de Britten tijdens de Spaanse Successieoorlog. Het Castillo de San Marcos wist het vijftig dagen durende beleg te doorstaan. Ter versterking van de stad St. Augustine werd deze vervolgens voorzien van een eigen stadsmuur, maar de Matanzas Baai was grotendeels nog niet versterkt toen de Britten in 1740 een tweede belegering op het fort startten. Ditmaal duurde het beleg 27 dagen, maar ook deze was niet succesvol voor de belegeraars.
Na de Zevenjarige Oorlog werd het kasteel in 1763 overgedragen aan de Britten die het tot 1783 in handen zouden houden. In dat jaar kreeg Spanje Florida terug van de Britten. Castillo de San Marcos bleef tot 1821 in het bezit van de Spanjaarden toen Florida werd verkocht aan de Verenigde Staten. De Amerikanen gaven het fort een nieuwe naam: Fort Marion. Na de Seminole-oorlogen werden er Seminoles in het fort gevangengezet. Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog was het fort tijdelijk in het bezit van de Geconfedereerde Staten van Amerika. Het fort werd voor het laatst in een militaire functie gebruikt tijdens de Spaans-Amerikaanse Oorlog toen het een militaire gevangenis was. Met deze voorbereiding konden wij het fort gaan bekijken.
De aardige dame aan de kassa vroeg of er mensen boven 62 jaar bij waren. Op het moment dat ik zei dat er 2 ‘ bejaarden’ bij waren vulde zij de vraag aan met de opmerking dat die ook ingezetenen van de Verenigde Staten moesten zijn. Ik zei dat wij uit Europa kwamen maar dat wij daar toch echt even oud waren als nu hier in Amerika. De vrouw verontschuldigde meteen door te zeggen dat zij het vervelend vond maar ons dan de korting niet kon geven. Uiteraard toch de kaartjes gekocht en naar binnen gegaan. Het fort was inmiddels een onderdeel geworden van de National States Parcs. Super interessant om iets meer te leren over de historie van Florida en over het fort. Met name Stijn vond het geweldig interessant en had volop vragen over hetgeen wij zagen. Het ging niet alleen over de soldaten die er verbleven hadden maar ook over de bouwwijze omdat juist jezelf goed te kunnen verdedigen tegen de vijand. Ondanks dat het steeds warmer werd, inmiddels was de gevoelstemperatuur boven de 42 graden, was het er goed toeven. Er was gelukkig ook in het fort voldoende koud water te krijgen en deze was zelfs zonder chloor smaak. Nadat wij ruim anderhalf uur rondgelopen hadden in het fort zijn wij, een heel stuk wijzer, naar het oude centrum van St. Augustine gelopen. Dit is echt heel erg leuk en kunnen wij iedereen aanraden mocht je hier ooit komen. Oude huizen en gebouwen die inmiddels allemaal gebruikt werden door winkeltjes. Wij keken onze ogen uit. Gezien de warmte zijn wij eerst neergestreken in een klein ijsco zaakje met Braziliaanse uitstraling zowel door de inrichting en de muziek, als door de eigenaar en uiteraard door het lekkere ijs. De kids wilden graag een hoorntje met aardbeien ijs. Gezien onze ervaringen uit het verleden gaf dit wel een garantie voor de toekomst, dus kregen zij ijs in een bakje en daarbij een los koekjes hoorntje met spikkels en chocolade eraan. Ton en Jeroen kozen voor een milkshake die volgens hen voortreffelijk smaakte. Jelske en ik hadden iced coffee, dat volgens ons het enige juiste is om te drinken met dit warme weer. Op enig moment begon de man samen met de vrouw een Braziliaans liedje te zingen. Ik heb met hun toestemming snel een foto gemaakt. Na het gezang en deze koele lekkernijen zijn wij verder gaan lopen door het oude centrum en deden diverse winkels aan maar uiteindelijk verder niets gekocht. Rond 14:30 uur zijn wij teruggelopen naar de campers want die mochten alleen op een openbare parkeerplaats geparkeerd worden zoals aangegeven was op de site van San Marcos. Onderweg naar de campers kwamen wij, Ton en ik, een echte Mosquito Hunter tegen die druk aan het werk was bij een woning.We hebben een praatje met hem gemaakt over het aantal muggensteken die wij inmiddels opgelopen hebben. Hij vertelde dat de regering van Florida in januari 2023 bekend heeft gemaakt dat er dit jaar een extreme overlast zal zijn van muggen, teken, vliegen, no-see-ums. Dit bleek ook te kloppen want de overlast was sinds 10 jaar niet zo groot als nu. Hij had dus ook voldoende werk want hij spoot met een of ander gif. Op dat moment ook mijn benen laten zien die nog steeds vol rode bultjes zitten. De man bevestigde dat dit inderdaad van stekende insecten was. Op onze vraag of de grote, ongeveer 5/6 cm, vliegende insecten met 4 vleugels ook een soort muggen zijn, zei hij dat die inderdaad ook steken en overlast veroorzaken. Kei goed dus dat wij gisteren die camping met die bizarre insecten voor gezien hielden. Tevens gevraagd of wij voor ons verslag een foto van hem met zijn auto mochten maken. Hij vond dit prima en zei dat hij het leuk vond om met ons te praten. Verder gelopen naar Jelske en Jeroen die langzaam met de kids doorgelopen waren en bij een pottenbakkerij stonden te kijken. Inmiddels waren wij bijna bij de campers en het zweet liep ons allen over het gezicht en rug naar beneden, zo warm als het was. In de camper hebben de kids weer een ijsje gescoord want er zit behalve een koelkast ook een vrieskastje in de camper. Kamperen is leuk maar het moet wel wat luxe hebben natuurlijk. Hierna zijn wij eerst benzine gaan tanken en daar raakten Ton en ik aan de praat met een man die eveneens stond te tanken. De man vroeg waar wij vandaan kwamen en dergelijke. We hebben hem verteld over onze reis tot nu toe en gezegd dat wij nu op weg waren naar onze volgende camping. Hierop zei de man dat er naast deze camping, op loopafstand via een voetpad een heerlijk visrestaurant lag genaamd Seafood Kitchen. Ik vroeg of er ook vlees werd geserveerd omdat Ton geen vis lust. De man zei dat ze daar hele goede steaks hadden. Ik vroeg hoe laat dit restaurant open was en de man zei tot 20:00 uur. Ik vroeg of hij soms connecties had omdat hij dit zo aan het promoten was, waarop de man zei dat hij de eigenaar was. Ik zei dat hij ons rond 17:00 uur kon verwachten. Toen zei de man dat hij vandaag vrij was en dat hij alleen alle tankstations af reed om zijn restaurant te promoten en eigelijk helemaal geen benzine nodig had!!! We hebben getankt en reden ongeveer 10 km verder en toen waren wij op plaats van bestemming. Hier duurde het inchecken wat lang omdat beide computers niet wilde meewerken maar we kregen 2 mooie volledig bestrate plaatsen vlakbij het zwembad voor de kinderen. De campers aangesloten en snel gaan zwemmen want het was nog steeds poepheet en bij elke inspanning liep het zweet in straaltjes naar beneden. We hebben een uur heerlijk gezwommen ondanks dat het water naar onze zin te heet was maar och kleinigheidje blijf je houden. Om 17:30 zijn wij naar het visrestaurant gelopen en we bleken precies op tijd te zijn want er was nog een tafel voor max. 8 personen vrij. Na ons moesten de mensen langer wachten voordat er een tafel vrij was. Jelske en ik hebben ieder een pond gamba’s gegeten, die wij nog wel zelf moesten pellen. Ton had zijn steak met friet en koolsla. Jeroen had een visschotel met diverse vis, schaal- en schelpdieren, de kids hadden friet met vissticks en/of met hamburger. Dit alles werd omlijst met water, frisdrank, bier en wijn. De man had niets te veel verteld want het smaakte heerlijk. De kinderen waren ook heel rustig omdat ieder een ‘ eigen’ telefoon had waarop zij ondertussen filmpjes mochten kijken. Ja je moet wat als je zelf ook eens rustig wil zitten eten. Met een voldaan maar ook moe gevoel liepen wij uiteindelijk terug naar de campers. De kinderen hebben nog even in de speeltuin gespeeld en toen vlug onder de douche en lekker naar bed. Wij zaten nog even bij elkaar om na te praten over weer een bijzonder leuke en interessante dag. Inmiddels ligt ieder al te snurken en ga ik ook een eind breien aan dit verhaal. Morgen vroeg weer op want we moeten al om 08:00 uur naar de dolfijnen rijden!!!
-
09 Augustus 2023 - 22:01
Ger En Edith:
Wat weer een mega verslag!
En héérlijk, dat visrestaurant[e-1f60b][e-1f60b][e-1f60b]
-
09 Augustus 2023 - 23:41
TanteK :
Wat een leuke en mooie foto’s weer, en heerlijk dat eten, ik krijg er trek van [e-1f606][e-1f606]. Ik ben benieuwd naar de dolfijnen!
-
10 Augustus 2023 - 08:25
Diana :
Jullie zullen na die lange verslagen lamme armen hebben . Maar leuk om mee te genieten
-
10 Augustus 2023 - 12:35
Nell En Hans:
Ha lieve wereldreizigers … wat een heerlijke verslagen ik waan me erbij .. zeker de opsomming van vis ijs westernlaarsjes… gin tonnics zwemmen historische gebouwtjes voorzien van winkeltjes strand [e-1f3d6] en de hele dag de kleinkinderen om je heen.. t zal
stil zijn in geldrop. Hier nu beetje bewolkt afgewisseld met zon. Ramen gezeemd ..dadelijk fietsen.. geniet van de laatste
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
