Dag 24.

Dag 24, woensdag 9 augustus 2023.

Vannacht niet echt top geslapen. We lagen er op tijd in hier midden in het donkere bos maar waren om middernacht, om 03:00 uur en om 06:00 uur al wakker. Uiteindelijk maar opgestaan want het werd een mannendagje vandaag. Ze gingen met z’n vieren kanoën en moesten er om 08:30 uur zijn. Dat is op dezelfde rivier als waarin wij gisteren gezwommen hebben en ik de close encounter met die manatee had. Dus een ontbijtje gemaakt zodat de mannen voldoende gesterkt waren om het water op te gaan. Zwemkleding met UV bescherming aan, zonnebrand, water en iets te eten mee. Dit alles precies zoals aangegeven was op de site en op de reservering. De reservering stond op de telefoon van Jeroen maar die moest thuis blijven omdat hij belminuten heeft en wij alleen data. Jelske zou nl. bellen met de campings die wij gisteravond nog bekeken hadden. Dus nam Ton zijn telefoon mee. Toen de mannen goed en wel vertrokken waren, het is ongeveer 20 minuten lopen naar de verhuur van de kano’s, ging Jelske haar haren wassen. Diede bleef bij mij in de camper en wij hebben samen een spelletje gedaan. Toen ging om 08:35 uur mijn telefoon via whatsapp bellen. Het was Jeroen met de telefoon van Ton. Jeroen zei dat hij zijn legitimatiebewijs nodig had omdat de kano-verhuurder dit moest hebben. Z’n rijbewijs lag in hun camper. Ik zei dat ik een foto zou maken en dit zou mailen of appen. Bleek dat Jeroen dit ook al voorgesteld had aan de kano-man maar dit was niet voldoende. Zij moesten zijn ID fysiek hebben. Jeroen zei dat hij alvast terug begon te lopen richting de Spring en vroeg of ik hem tegemoet wilde lopen met zijn rijbewijs. Zo gezegd zo gedaan. Diede zat in onze camper te spelen en gezegd dat ik even naar mama ging omdat papa zijn rijbewijs nodig had. Ik zei ook dat zij rustig moest blijven spelen in de camper. Ik naar Jelske gelopen die in het bos ongeveer 75 mtr verderop staat. Bij Jelske bleek de deur op slot te zitten omdat zij onder de douche stond. Op mijn hevig kloppen deed zij met haar hoofd vol shampoo de deur open en kon ik het rijbewijs van Jeroen pakken. Toen als de wiedeweerga door het bos naar de Spring gelopen. Precies bij de Spring trof ik Jeroen. Jeroen vond het flauwekul dat de verhuurder zijn ID moest hebben maar dat er geen andere keuze was. Ook zei Jeroen dat hierover niets vermeld stond op de site of in de reservering maar ze kregen anders de kano in ieder geval niet mee. Ik zei dat dit mogelijk met diefstal van de kano te maken zou hebben, alsof iemand met een kano aan de haal zou gaan terwijl je met een camper hier staat. Maar het zijn de regels van het land, zoals Luuk al eerder ooit gezegd had. Daarbij 'verbaas u niet, verwonder u slechts'. Gisteren was het precies hetzelfde bij de bandenverhuur. Dan hebben ze een mapje liggen met 3 pagina’s regels per huurder die je moet ondertekenen en daaraan maken ze je ID vast. Dit alles een kartonnen omslag. Een voor Amerikanen en een voor buitenlanders. Lang leve de automatisering. Maar eind goed, al goed. Om 09:00 uur zaten de mannen in de kano’s. Luuk bij Ton en Stijn bij Jeroen. Rond het middaguur waren zij terug vol verhalen over de manatee’s en krokodillen die ze gezien hadden. Deze zwommen dus echt precies aan de andere kant van de lijn die de afbakening met het zwemgedeelte aangeeft. Die manatee van gisteren had dit dus niet gesnapt, misschien snapt hij die Amerikaanse regels ook niet zo goed. Maar de mannen, jong en oud, hebben zich prima vermaakt en vonden het kei leuk. Nadat ze zich gedoucht hadden, werd de boel weer afgekoppeld en zijn we vertrokken naar de volgende camping. Bij de uitrit lag een rotonde om het verkeer makkelijker te kunnen leiden. Deze rotonde was afgezet met rode pilonen en deze leiden het verkeer direct terug van waar ze vandaan kwamen. De spring was afgeladen vol. Alles netjes ingepakt, zwemspullen, de kinderen enz, rij maar weer terug geen plaats meer, te laat. De volgende camping lag op maar 11 km afstand maar daar was weer een gewoon zwembad voor de kids en dat is toch wat zij het allerliefste willen, onze waterratten. Het was de camping met de mooie naam Luna Sands Resort. We reden het terrein op en zagen dat er een medewerker bezig was om het zwembad schoon te maken. Dat is een goed teken, dacht ik nog. We melden onszelf bij de receptie en we kregen bij een aardige mevrouw 2 plekken aangeboden met alleen water en licht. Aangegeven dat wij liever een ‘ full hooked up’ plek hadden omdat wij de afgelopen 24 uur in het bos hadden gestaan. Mevrouw zei dat ze die niet had met 2 plekken naast elkaar maar dat zij wel een dump station hadden, dus oke dat is ook goed. Vervolgens zei de vrouw dat ze die toch wel had. Dus wij waren blij en mevrouw ook. Hierop vroeg ze of wij begeleiding nodig hadden naar de plek of dat wij het zelf wel konden vinden. Zo moeilijk is dat niet na 23 dagen ervaring dus wij gaven aan dat hulp niet nodig was. Hierop naar onze plekken gereden die, zoals de laatste tijd wel vaker, niet vlak waren maar ook daar draaien wij onze hand niet meer voor om. Het was inmiddels snik en snikheet en het water liep over onze ruggen. Dus vlug alles aangesloten, ons black en grijs water meteen geloosd. Jeroen en de kids liepen al naar het zwembad. Ton wilde eerst de verslagen op internet downloaden maar kon de WIFI code niet vinden. Dus ik ging naar de receptie want over de code was ook niets te vinden op de gebruikelijke map die wij altijd bij aankomst krijgen. Terwijl ik naar de receptie liep, kwam Jeroen net terug gelopen met de kids. Hij zei dat het zwembad gesloten was omdat het heel erg vies was geweest, nu helemaal vol chemicaliën was voor de reiniging en dat het vandaag niet meer open ging. Ook hing er een bordje op het hek met de opmerking dat het zwembad vandaag gesloten was in verband met reiniging en onderhoud. Dit was voor onze kids in deze hitte niet handig dus ik naar de receptie om ons geld terug te vragen. Dat was toch 150$ voor 2 campers voor 1 nacht terwijl zij wel adverteren met gebruik van zwembad. Bij de receptie aangekomen zei de mevrouw ook tegen mij dat het zwembad vol chemicaliën was gedaan omdat het heel vies was en daarom vandaag niet meer open ging. Ik zei dat wij met 3 kinderen juist deze camping hadden uitgezocht vanwege het zwembad omdat het anders voor hun veel te heet is, dat wij uit Nederland komen en deze hitte helemaal niet gewend zijn. De mevrouw begreep dit ook maar bleef bij haar verhaal dat het zwembad echt niet open ging. Hierop zei ik dat ik dan ons geld terug wilde omdat zij hun deel van de overeenkomst niet nakwamen. De mevrouw zei dat zij ging bellen met de manager. Ik hoorde dat zij iemand aan de lijn kreeg en vertelde mijn vraag en uit dit gesprek kwam naar voren dat zij zei waarom het bord dat het zwembad gesloten was niet weggehaald was. Mevrouw beëindigde het telefoongesprek en zei tegen mij dat het zwembad schoon was en gewoon gebruikt kon worden. Ik vroeg hoe dit strookte met haar eerdere verhaal dat het zwembad vol chemicaliën zat en niet gebruikt kon worden. Mevrouw zei dat die persoon vergeten was om het bordje weg te halen omdat hij pas net hier werkte. Ik vroeg aan de vrouw of zij kon garanderen dat mijn kinderen niets op zouden lopen in hun zwembad omdat ik hun anders aan zou klagen omdat ik het een vreemde gang van zaken vond. De vrouw bleef zeggen dat het zwembad nu toch goed was. Ik bleef herhalen dat ik het een vreemd verhaal vond en vroeg of haar verhaal klopte omdat ik haar anders zou aanklagen, dat ik niet uit Amerika kom maar uit Europa maar dat ik niet gek ben en dat als mijn kinderen iets zouden oplopen door hun zwembad wat niet in orde was ik hun zou aanklagen. Hierop liep ik de receptie uit. Terwijl ik buiten kwam zag ik de man die eerder het zwembad aan het reinigen was. Ik zei tegen de man ‘ The swimming pool is open?’ De man zei daarop met zijn handen naar de lucht wijzend ‘ I had to remove the signs’. In overleg gegaan met Jelske, Jeroen en niemand voelde zich veilig bij dit ongeloofwaardige verhaal. Maar de 150$ kregen wij dus ook niet terug. Jelske zocht ondertussen naar een andere camping en ging deze bellen om te zien of er plaats was en of het zwembad in orde en in gebruik was. Ik ging terug naar Ton en vertelde het verhaal. Meteen op dat moment stopte er een auto bij de camper met daarachter een cart met daarin de medewerker die in het zwembad bezig was bij binnenkomst. De man in de auto bleek de eigenaar/beheerder van de camping te zijn. Hij zei letterlijk tegen mij:” You ain’t gone sue me because you have signed an agreement. Even if there falls a tree on your camper you can’t sue me’. Ik vertelde hem dat zijn medewerkster zelf verteld had dat het zwembad verontreinigd was waardoor er nu chemicaliën in gedaan waren en het zwembad de hele dag niet open ging. De man werd geïrriteerd en zei dat dit verhaal niet klopte, dat die medewerkster pas net hier werkte en er niets van wist. Dat het zwembad vanmorgen getest was en dat alles in orde was. Ik zei daarop dat hij dan zijn personeel beter moest voorlichten zodat zij geen verkeerde informatie zouden verstrekken. De man draaide zich nog een keer om alsof hij iets wilde zeggen maar haalde zijn schouders op, stapte in zijn auto en reed weg. De man zei dus eigenlijk ‘ je kan me helemaal niets maken dus als je het niet bevalt dan rot je maar op’. Het klopt dat je je naam moet invullen bij binnenkomst en tekent voor de regels van de camping. Toen zijn we met z’n allen in overleg gegaan. Jeroen zei ook dat het zwembad er totaal niet helder uitzag maar meer melkwit. Jeroen is de kenner onder ons want die regelt de zwembaden bij hen thuis. We besloten om, ondanks de gemaakte kosten, linea recta te vertrekken en de gezondheid van ons allen niet in de weegschaal te leggen. Jelske had ondertussen gebeld met de andere camping die 30 km verderop lag en daar was voldoende ruimte, was een zwembad dat ook schoon en in gebruik was. De vrouw aan de telefoon had wel verteld dat als er onweer op komst was het zwembad dan gesloten werd. Dit wisten we al uit voorgaande weken. Het is in 24 dagen voor het eerst dat wij dit gedrag tegen komen. Hierop in ieder geval al het zwarte en grijze water geloosd, hadden we nog iets voor ons geld terug. Stront voor stront.

Zo waren we dus binnen een half uur weer weg. Terwijl wij naar de volgende camping reden kwamen we langs een benzinestation waar de brandweer en politie met toeters en bellen stonden. Het bleek dat een auto bij het tanken volledig was uitgebrand. Je maakt wat mee op een dag. Na een klein half uur kwamen we aan op het volgende park. De vrouw aan de receptie zag ons aankomen en was ons al aan het inboeken. Ze herkende ons aan de ‘rental RV’s’ . Ze had 2 grote plaatsen voor ons, naast elkaar en vlakbij het zwembad. Tevens kregen wij 10% korting omdat wij, terwijl wij gehuurde RV’s hadden, hun camping aandeden. Dit vinden zij heel bijzonder omdat de meeste gasten met hun eigen campers en vijfde wielen voor langere tijd op de campings staan. We parkeerden onze campers, sloten de boel aan, trokken onze badkleding aan en gingen lekker zwemmen. Het water was warm maar in ieder geval lekker voor de kids en onszelf. We hebben dus heerlijk gezwommen en genoten. Ook de doucheruimtes waren ontzettend schoon en fris. We waren kei blij dat wij op zo’n mooi RVpark terecht gekomen waren. Ik zal bij thuiskomst ook uitgebreid over beide parken bij Tripadvisor een review schrijven. De slechte is dus Luna Sands en de goede is New Smyrna Beach RV. Misschien heeft iemand er nog een boodschap aan. Het werd steeds donkerder en het donderde in de verte. Op dat moment kwam de medewerkster van het park vertellen dat wij uit het zwembad moesten komen omdat het onweert. Hierop zijn wij terug gegaan naar de campers en hebben heerlijk gerelaxt. Het onweer zette niet echt door waardoor wij toch buiten konden barbecuen. We hebben er een BBQ-master bij. Stijn zorgde voor geroosterd brood en riep telkens “ I AM THE BBQ_MASTER” . Hij liep met een grote tang rond en draaide de stukjes stokbrood op de BBQ en vertelde hoelang ze nog boven de hete kolen moesten liggen. Een deel van het vlees moest wel gewoon op het fornuis gebakken worden want wij zijn dus, zoals jullie inmiddels al weten, ergens ons rooster vergeten. Het smaakte er niet minder om. We zijn dus gestart om onze voorraad op te maken want de reis loopt nu toch op zijn eindje. Morgen hebben wij weer een drukke dag voor de boeg, dus straks lekker slapen en morgen gezond weer op.