Dag 23.
Door: Tulpjes
Blijf op de hoogte en volg Tulpjes
09 Augustus 2023 | Verenigde Staten, Orange City
Dag 23, dinsdag 8 augustus 2023.
Vanmorgen al om 06:45 uur opgestaan want vandaag gaat het dan toch echt gebeuren.Luuk en Jeroen gaan met dolfijnen zwemmen. Van te voren zouden we daarom niet ontbijten maar voorzichtigheidshalve toch maar boterhammen gemaakt voor Stijn die anders de hele tijd zegt dat hij honger heeft. Dus Stijn heeft 2 boterhammen naar binnen gewerkt en Luuk ‘n appel. Toen snel gedoucht en de hele mikmak weer afgekoppeld en klokslag 08:00 uur vertrokken. We moesten ongeveer een half uurtje rijden en een uur van te voren aanwezig zijn. We kwamen om 08:30 uur bij Marinaland aan. Eerst hebben wij rondgekeken bij de grote zeeschildpad en de drie haaien die ze daar hadden. Daarna hebben we gekeken bij het trainen van dolfijnen. Om 09:15 uur moesten Luuk en Jeroen zich melden om, samen met de andere gegadigden, zich te gaan omkleden voor het grote avontuur. Wij bleven aan de andere kant van het basin staan zodat wij goed konden zien wat er allemaal ging gebeuren. Het was vandaag extreem warm, zoals iedereen ons wist te vertellen. Het was al 33 graden maar de gevoelstemperatuur is 43 graden. Het water liep ons dan ook weer letterlijk van het lijf. En dat alles aan zee op dit vroege tijdstip.
Luuk en Jeroen kregen eerst de uitleg van de medewerkster die met hun en de anderen het water in zou gaan. Daarna kregen ze allemaal een zwemvest aangereikt. Toen mochten ze in een rijtje achter elkaar het basin in. Ze moesten eerst langs de kant blijven waarna de 2 dolfijnen langs hen kwamen zwemmen en zij de huid mochten voelen. Luuk zei later dat de huid heel zacht voelt en toch heel stevig is net als bij onszelf. Vervolgens gingen ze steeds verder het water in waarna zij een voor een naar 3/4 van het basis mochten zwemmen. Daar aangekomen moesten zijn met hun benen naar beneden blijven, hun armen wijd naar de zijkant uitsteken en hun handpalmen naar buiten. Op dat moment gaf de mevrouw een fluitsignaal en zwommen de dolfijnen onder water naar de persoon toe en kwamen boven water met hun vin, pakten de handen van de persoon de vinnen vast en werden zo naar de overkant van het basin gebracht. Het was echt kei leuk om te zien. Luuk straalde ook helemaal. Toen iedereen was geweest, in dit geval ongeveer 8 personen. Mocht de eerste, dat was Jeroen, weer naar 3/4 van het basin zwemmen. Op die afstand moest jij als een zeester in het water gaan liggen met z’n hoofd naar voren en zijn benen naar achter met de voeten in het water. Toen hij goed lag floot de mevrouw en kwamen de dolfijnen weer onder water aanzwemmen, kruisten onder Jeroen door en pakte ieder een voet van Jeroen op hun snuit, Jeroen moest zijn lijf goed hoog houden en werd toen door de dolfijnen opgetild en naar de andere kant van het bad gebracht. Op het moment dat Luuk aan de beurt was, werd hij zover uit het water getild dat iedereen die stond te kijken begon te joelen. Luuk vond dit avontuur met de dolfijnen helemaal geweldig. Het heeft dus 2 weken geduurd voordat het door kon gaan maar het resultaat was super. Na deze geweldige attractie hebben de jongens zich aangekleed en zijn wij gaan ontbijten. We moesten er een stukje voor rijden maar we wilden graag naar een Waffle House. We hebben heerlijk ontbeten met spiegeleieren met bacon, hashbrows, geroosterd brood en wafels. Het zijn echt giga ontbijten maar wij hebben met elkaar echt alles opgegeten en hoefden dan ook de rest van de dag niet meer te eten. Na dit fantastische ontbijt zijn we verder gereden naar onze campingplaats. In dit geval weer in een State park, dus midden in het bos met alleen gas en water. In dit park is er echter ook een natural spring waardoor er weer in echt natuurwater gezwommen kon worden. Op de camping was het niet zo druk maar bij het water was het echt giga druk, logisch ook met dit verzengend hete weer. Je kon hier, in tegenstelling tot het vorige park, een band huren om in het water te kunnen drijven. Er werd hier gewaarschuwd voor manatee’s, de zeekoeien, en dat je op een afstand van 20 feet, ca 5 meter, moest blijven. Toen iedereen in het water lag en ik een plekje in de schaduw had opgezocht voor onze spullen ben ik uiteindelijk toch ook maar het water in gegaan ondanks dat het ik niet heb op al dat dierenspul. Het water was heerlijk koud. Stijn wilde graag bij mij op de band, dus die zat boven op mij terwijl ik met mijn billen in het band hing. Terwijl wij zo rond dobberde riepen mensen naar mij dat er een manatee zwom. Ik keek en zag een soort van antenne boven water uitsteken, bleek dat dit dus een manatee was die uit gepeild kan worden in verband met onderzoek. Ik was totaal niet blij, ik zag in het heldere water dat dit dier gigantisch groot en breed is terwijl ik met Stijn op mijn schoot echt geen kant uit kon omdat mijn voeten amper het water raakten. We gingen ook steeds dichter naar de lijn met dobbers die in het water hing om het zwemgedeelte aan te geven. De manatee ging onder mij door terwijl het water daar echt geen 5 meter diep is. Dus hoezo afstand houden, alsof die manatee dat bord op de kant kan lezen. Ik wilde daar weg maar kwam niet weg dus Jelske die op enige afstand van mij met Diede in een band zat, geroepen. Jelske begon kei hard te lachen maar ik was helemaal niet blij. Jelske heeft Diede naar Jeroen gebracht en is toen mij en Stijn komen ‘redden’. Man man, wat een ellende al dat beestenspul. Jeroen zei ‘ dat is weer goed voor het verslag’. De kinderen snappen er niets van dat ik niet van beesten houd. Ondertussen was Jeroen ook nog verder het park in gelopen im verband met de reservering voor het kanoën van morgen. Bij terugkomst vertelde Jeroen dat hij een Amarillo, een gordeldier, had gezien in het bos en hele grote vissen in de rivier. Het gordeldier komt alleen voor in Noord en Zuid Amerika. Het is verwant aan de miereneter en de luiaard. Het leeft grotendeels van insecten die zij vinden tot op 20 cm diepte. Daarnaast eten zij ook fruit, eieren en kleine dieren. Jeroen had van de Amarillo foto’s gemaakt omdat hij bang was dat wij hem anders niet zouden geloven.Ton had een gordeldier namelijk ook al op een van de eerste dagen gezien maar die had GEEN foto.
Om 16:30 uur sloot de verhuur van de banden en moesten die dus terug gebracht worden omdat ik anders mijn rijbewijs, die ik als identificatie af had moeten geven, kwijt zou zijn. Nadat de banden teruggebracht waren en ik mijn rijbewijs weer terug had zijn we gaan douchen. Toen weer teruggelopen naar het gedeelte van het park waar de campingplaatsen zijn. Door het grote ontbijt was er wel sprake van enig trek maar had niemand echt honger. De kinderen lusten graag nog poffertjes en de groten hebben tomaat met mozzarella en toast gegeten. Wij staan vandaag een eindje uit elkaar en dan ook nog midden in het bos dus iedereen blijft, als de kinderen slapen, in z’n eigen camper. De internetverbinding is inmiddels ook helemaal weg, kom ik net achter. Van te voren was het niet veel soeps maar nu kunnen we nog alleen SOS-meldingen doen. Luuk slaapt weer bij ons. Morgen wordt het weer vroeg opstaan want om 08:30 uur gaan alle 4 de mannen kanoën. Jelske, Diede en ik blijven dan heerlijk rustig achter. Het is dus een rustige avond na een spectaculaire dag. We konden gisteren niets downloaden en vandaag is het dus helemaal bagger, hopelijk morgen in de bewoonde wereld meer succes. Slaap lekker en morgen vroeg weer op.
-
09 Augustus 2023 - 22:30
Ger En Edih:
Wat gááf dat gordeldier!
Dat is nu wèl leuk ongedierte [e-1f602]
succes en doe voorzichtig met het kanoën
-
09 Augustus 2023 - 23:49
TanteK :
Geweldig Luuk, dat zwemmen met de dolfijnen! [e-2764]️ Super stoer en erg leuk zo te lezen.
Veel plezier weer morgen! [e-1f929][e-1f929]
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
